- ktoś ma niewyparzony język
- = ktoś ma niewyparzoną gębę прост. кто́-л. несде́ржан на язы́к
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny
niewyparzony — tylko we fraz. posp. Niewyparzony język, niewyparzona gęba «ktoś mający ordynarny, wulgarny sposób mówienia» ◊ Mieć niewyparzony język, niewyparzoną gębę «używać ordynarnych, wulgarnych słów, wyrażeń; nie liczyć się ze słowami» … Słownik języka polskiego
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny